ผู้เขียน: Abadadam

ตำนานมาตรฐานคือ Crazy Shirts เริ่มต้นขึ้นที่โฮโนลูลู รัฐฮาวาย ในปี 1964; มาถึงจุดสูงสุดในยุค 70 และ 80; และจวนจะสูญสิ้นไปตลอดกาลภายในปี 2001 แต่ยังมีอะไรมากกว่านั้น

นี่คือเรื่องราวของชายแคลิฟอร์เนียตอนใต้ที่แท้จริง เรื่องราวเกี่ยวกับเสื้อยืดที่เล่าขานด้วยการหักมุมและพลิกผันของ Rick Ralston เจ้าของหลักมีแนวคิดนี้มาตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กในมอนเตเบลโล โดยหยิบกระป๋องสีสเปรย์พร้อมดีไซน์แปลกตาลงบนเสื้อยืดสีขาวธรรมดาตัวเก่า ไม่นานนักเขาและเพื่อน (รู้จักกันในชื่อ “Crazy A”)

ในไม่ช้า นักท่องเที่ยวก็นำเสื้อยืดเปล่าของเด็กมาที่หาด Descanso ริคและ “Crazy A” พ่นสเปรย์วาดภาพพวกเขาด้วยภาพเอเลี่ยนตัวอวบอ้วน สัตว์ประหลาดบ้าคลั่ง และอื่นๆ หลังจากใช้เวลาช่วงฤดูร้อนที่ Catalina และเรียนที่โรงเรียนศิลปะได้ไม่นาน Rick ก็แสดงผลงานของเขาบนท้องถนนอีกครั้ง และเริ่มเร่ขายสินค้าของเขาใน Waikiki ใต้หลังคา Tiki ของตลาดนานาชาติ ความนิยมที่เพิ่มขึ้นของเขานำเขาจากสิ่งหนึ่งไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง และในไม่ช้า Ricky’s Crazy Shirts ก็หันมาใช้การพิมพ์สกรีนอย่างเต็มที่ และสร้างสรรค์เสื้อยืดที่ไม่ซ้ำใครที่ซึมซับความรู้สึกเชิงบวกของAloha

ภายในปี 2001 บริษัทได้เปลี่ยนมือและผ่านช่วงเวลาแห่งการล้มละลาย โดยทะลุทะลวงและกลับมาสู่ยุคใหม่ด้วยร้านค้าจำนวนมากทั่วสหรัฐอเมริกาและการออกแบบที่แตกต่างกันหลายร้อยแบบ เทคโนโลยี Crazy Shirts ที่ไม่เหมือนใครคือการย้อมเสื้อยืดด้วยสารหลากหลายชนิด: เงิน กาแฟ ช็อคโกแลต เบียร์ และป่าน

ป้าย Crazy Shirts ที่โดดเด่นได้เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย และยังคงเป็นหนึ่งในแบบอักษรที่น่ารักและเป็นที่รู้จักมากที่สุดในธุรกิจนี้

1964-1970

นี่เป็นเวอร์ชันแรกสุดที่เราพบ แม้ว่าบริษัทอาจผลิตเสื้อยืดในปี 1964 แต่ก็มีโอกาสที่พวกเขาจะไม่ได้เริ่มต้นด้วยป้ายของตัวเอง ในตอนแรกพวกเขาอาจใช้เสื้อยืดผ้าพื้นจากแหล่งอื่นแล้วจึงเริ่มผลิตเสื้อยืดของตัวเอง สิ่งที่น่าสนใจคือข้อความด้านบนเขียนว่า Waikiki แทนที่จะเป็นHawaii สิ่งที่น่าสนใจก็คือป้ายCrazy Shirts ส่วนใหญ่จะมีคอเสื้อดิบๆ ซึ่งมีป้ายติดอยู่ ในขณะที่ป้ายนี้มีผ้าทับอยู่ด้านบน

1971-1979

ป้ายที่มีคำว่า “ผ้าฝ้าย 100%” อยู่เหนือโลโก้ Crazy Shirts ดูเหมือนจะเป็นป้ายแบบที่สอง ซึ่งถูกใช้ตลอดช่วงทศวรรษที่ 70 และควบคู่ไปกับป้ายด้านล่าง

1973-1983

คำว่าผ้าฝ้าย 100% เปลี่ยนมาอยู่อีกด้านของป้าย

แถบป้ายด้านหน้ารุ่นแรก

สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของ Crazy Shirts คือการติดป้ายเพิ่มเติมบริเวณตะเข็บด้านหน้าส่วนล่าง สิ่งเหล่านี้ค่อยๆ เข้ามาสู่เสื้อยืดในช่วงกลางทศวรรษ 1970 จากที่เรารวบรวมได้คือปี 1975 และ 1976 จากนั้นในปี 1980 ส่วนใหญ่เสื้อยืดจะเป็นแบบปกติทั่วไป

1984-1985

การออกแบบ ™ ใหม่นี้ถูกใช้ได้ไม่นานและมีอายุการใช้งานเพียงไม่กี่ปีและถูกแทนที่ด้วย ®

1986 – 1992

® ปรากฏและคงอยู่ตลอดช่วงที่เหลือของประวัติของป้าย

แถบป้ายด้านหน้ารุ่นที่สอง

แถบป้ายด้านหน้ารุ่นที่สาม

1993-1999

เมื่อมาถึงจุดนี้ Crazy Shirts ได้ลดเส้นขอบรอบๆ โลโก้บนป้ายคอเสื้อ เช่นเดียวกับไทม์ไลน์ทั้งหมดนี้ โปรดทราบว่าป้ายใหม่ไม่ได้มีความแตกต่างกันมากนักอย่างไรก็ตาม ประมาณปี 1993 ดูเหมือนจะเป็นปีที่โลโก้ใหม่มีการปรับปรุงขึ้นใหม่อย่างเห็นได้ชัด

2000s-2003

มีคำว่า Made in El Salvador ปรากฏอยู่บนป้าย

มี URL ปรากฏบนป้าย 

และที่น่าเศร้าในยุค 2000 บริษัทได้ทิ้งแถบผ้าบริเวณชายเสื้อด้านหน้า และในที่สุดก็หันไปใช้การสกรีนโลโก้บนแขนเสื้อแทน

ที่มา

God knows best.

เข้าใจเอาเองมาโดยตลอดว่าป้ายเสื้อที่ขาดผ่ากลางหรือขาดท่อนนั้นเกิดจากเจ้าของเก่าไม่มีอะไรทำเลยตัดป้ายเสื้อเป็นงานอดิเรก… แต่ปล่าวเลย ป้ายขาดมีที่มาของมันโดยเหตุและผล ป้ายขาดอาจเป็นตัวบ่งชี้ว่าเสื้อยืดของคุณว่าเป็นของเถื่อน เสื้อ bootlegs อีกนัยหนึ่งคือเสื้อยืดปลอมที่เป็นวินเทจเพียงแค่ไม่ถูกลิขสิทธิ์ก็เท่านั้นเอง ดังนั้นอย่างน้อยก็มีอายุกว่า 20 ปี ซึ่งต่างกับสินค้าเถื่อนสมัยใหม่ที่มีป้ายปลอมเพื่อลอกเลียนแบบของวินเทจ ในขณะที่ของเถื่อนแบบวินเทจนั้นมีอายุสองทศวรรษ มักมีงานศิลปะต้นฉบับ และเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปของแวดวงสหายวินเทจ

จิมมี่เล่าว่าในช่วงกลางทศวรรษ 2000 เขาได้ติดต่อกับชายคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้จัดการสินค้าคอนเสิร์ตในช่วงทศวรรษ 1980 และ 90 เขามีเสื้อยืดวินเทจหลายพันตัวเก็บไว้ และเราได้ร่วมมือกันขายเสื้อยืดวินเทจทั้งหมดบน eBay เป็นเวลาสองสามปี เมื่อเขาเริ่มส่งเสื้อมาให้เขา จิมมี่สังเกตเห็นว่าสินค้าค้างสต๊อกของส่วนหนึ่งเป็นของเถื่อน(bootleg) เขาเล่าเรื่องราวมากมายให้จิมมี่ฟังเกี่ยวกับการไปขายของที่ลานจอดรถด้านนอกงานคอนเสิร์ต พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสถานที่ และการยึดเสื้อยืดจากพ่อค้าเร่ขายเสื้อเถื่อน พวกลูกน้องจะแบ่งเงินค่าหัวให้กันเอง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาเลือกโรงจอดรถหลายแห่งทั่วอเมริกาเป็นที่เร่ขาย

เสื้อยืดของเขาหลายตัวมีป้ายขาดผ่ากลาง แต่กลับกลายเป็นว่าเสื้อเหล่านั้นเป็นของdeadstock ซึ่งแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่รอยฉีกขาดดังกล่าวเกิดจากการสวมใส่ของเจ้าของเดิม จิมมี่ถามเขาว่านี่เป็นนโยบายของผู้รับอนุญาต(licensee)หรือเปล่า ที่จะฉีกป้ายหลังถูกยึด เขาก็บอกไม่ใช่ มันมาแบบนั้นอยู่แล้ว

ทำไมผู้ผลิตเสื้อยืดถึงตัดป้าย?

การดำเนินการนี้เกิดขึ้นเนื่องจากผู้ควบคุมคุณภาพสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติกับเสื้อยืด อาจเป็นตำหนิ ตะเข็บหลวม การเย็บไม่ดี สีหลุด หรือตำหนิอื่นๆ ที่มองเห็นได้

สิ่งเหล่านี้เรียกว่าวินาทีจากโรงงาน( factory seconds) การปฏิเสธจากโรงงาน(factory rejects) ความผิดปกติ(irregulars)หรือเรียกสั้นๆว่า วินาที(seconds) เมื่อผู้ควบคุมคุณภาพตรวจเช็คและพบตำหนิ พวกเขาจะตัดป้ายในแนวตั้งตรงกลางเพื่อระบุ จากนั้นจะขายในราคาที่มีส่วนลดอย่างมาก โดยคนขายของbootleg จะรับซื้อมาเพื่อสกรีนลายวงดนตรี และขายนอกสนามกีฬาหรือทุกที่ที่ทำได้

การตัดป้ายแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่ควรพิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่วงดนตรีหรือศิลปินหน้าใหม่อาจใช้เสื้อยืดเปล่าที่มีราคาถูกกว่า ดังนั้นจึงมีโอกาสที่มันจะเป็นของต้นฉบับด้วยเช่นกัน ในที่สุด พ่อค้าของเถื่อน(bootleg)ก็ฉลาด และต้องการปรับปรุงผลิตภัณฑ์ของตน แต่ไม่ต้องหาของมาเพิ่มโดยควักทุนมากนัก ดังนั้นพวกเขาจึงหาของจากทางโรงงานคัดแยกของมีตำหนิและนำไปต่อรองราคา

เสื้อยืดที่มีป้ายขาดทั้งหมดต่อไปนี้มีลายสกรีนของbootleg

ยี่ห้อเสื้อยืดวินเทจที่เป็น Factory Seconds ช่วงปี 90’s

หากคุณพบเสื้อยืดวินเทจที่มีป้ายฉีกขาดอยู่ตรงกลาง ก็มีโอกาสที่ดีที่มันจะเป็นของเถื่อน(bootleg)

แต่ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ นั่นไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดีเสมอไป และของเถื่อนวินเทจก็มีคุณค่าและเป็นที่ต้องการ และนี่ไม่ใช่กฎที่ยาก นอกจากนี้ยังมีศิลปินอิสระประหยัดจำนวนมากหรือคนอื่นๆ ที่ต้องการประหยัดเงินเล็กน้อยขณะสกรีนเสื้อยืดต้นฉบับ

อย่างไรก็ตามยังมีสาเหตุที่เป็นไปได้อื่นๆอีกมากมายที่ทำให้ป้ายต้องฉีกขาด อย่างเช่น “ในประเทศไทยในสมัยก่อน ร้านค้าหลายแห่ง (ไม่ทั้งหมด) ตัดหรือฉีกป้าย เพราะเมื่อคุณนำเข้าเสื้อยืดและตัดป้าย ศุลกากรจะกำหนดให้สินค้ามีตำหนิและภาษีจะต่ำกว่าสินค้าปกติ”

ป้ายขาด Screenstar?

จิมมีมักจะสะดุดกับป้าย Screen Stars ในยุค 80 (และ 90!) ที่ถูกตัดในแนวนอน โดยที่ครึ่งล่างถูกตัดออกอย่างหมดจด แต่เขายังไม่ได้พิจารณาว่าสิ่งเหล่านี้เป็นตำหนิโรงงาน/ของเถื่อนหรือไม่ แต่ก็สมเหตุสมผลดี ในกรณีเหล่านี้ ขนาดจะยังคงเดิม แต่ตราสินค้าจะถูกตัดออก และสิ่งนี้มักเกิดขึ้นกับเสื้อยืด deadstock ซึ่งดูแปลก หากผู้สวมใส่ต้องการถอดป้ายออก มีโอกาสที่พวกเขาจะตัดมากกว่าแค่ครึ่งล่างออก

จิมมี่ได้ตรวจสอบตัวอย่างเสื้อยืดวงดนตรีจำนวนหนึ่งที่มีป้ายเหมือนตัวอย่างด้านล่างนี้ และส่วนใหญ่เป็นbootlegที่ไม่ทราบแน่ชัด ดังนั้นมีบางสิ่งที่ต้องติดตาม แต่นี่อาจเป็นฝีมือคนสกรีนเสื้อที่ต้องการลบแบรนด์อื่นที่ไม่ใช่ของตัวเองออกก็เป็นได้

ที่มา

GOD knows best.

ยุค: ปลายยุค 1970 ถึงกลางยุค 1980

วันนี้มีพี่น้องคนหนึ่งส่งข้อความมาเช็คราคาเสื้อ บอกตรงๆผมก็ไม่สันทันเรื่องราคาเสื้อแพงๆเท่าไหร่กลัวบอกไปถูกกว่าที่เค้าคาดหวังไว้จะเสียความรู้สึกกันปล่าวๆ ผมบอกไปว่าราคาเป็นพันแต่ไม่รู้ว่ากี่พัน ตรงนี้อยู่ที่คนขายครับว่ามีเทคนิคการขายและฐานลูกค้ามากแค่ไหนครับ

ป้ายThe Knits ใช้หมายเลข RN ที่ปรากฏบนป้ายคือ(13765) ซึ่งเป็นเลขเดียวกันกับป้ายฟรุต (FOTL) เราพบว่าบริษัทนี้เป็นทรัพย์สินของ UNION UNDERWEAR COMPANY, INC. Union มีมาตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1800 และมีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับ Fruit of The Loom ตลอดระยะเวลาที่ก่อตั้ง The Knits เป็นเสื้อยืดแบบพิเศษที่มีแขนเสื้อยาวขึ้นและมีสีสัน ซึ่งมักเรียกกันว่าเสื้อเบสบอลหรือเสื้อคอนเสิร์ต

เสื้อยืดสกรีนลายป้าย The Knits ที่เก่าที่สุดที่ฉันพบคือตั้งแต่ปี 1979 และยังไม่พบตัวใดที่มีลายพิมพ์ลงวันที่เกินปี 1983 ตามรูปแบบหนึ่งของป้ายด้าน (ขวา) The Knits มีตราสินค้าเหมือนกับ Screen Stars Best ภายหลังจาก FOTL ซื้อกิจการ Union ในปี 1985 สรุปคือป้ายนี้มีช่วงระยะเวลาการผลิตที่ค่อนข้างสั้นจึงหาพบได้ไม่บ่อยเหมือนป้ายอื่นๆครับ

ที่มา

God knows best

มีคำถามเกิดขึ้นมากมายในหัว..ว่าทำไมประเทศปากีสถานถึงเกี่ยวข้องอะไรกับเสื้อยืดวินเทจ เท่าที่รู้คือต้นทางการนำเข้ามาจะมาจากปากีสถานโดยพ่อค้าคนไทยหรือเทศ แต่น่าจะมีปัจจัยอื่นๆอีกมากมายที่ทำให้ชื่อประเทศนี้มาเกี่ยวโยงกับเสื้อยืดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ประวัติของเสื้อยืดวินเทจของปากีสถานในสหรัฐฯ สามารถย้อนกลับไปได้ถึงช่วงต้นทศวรรษ 1970 เมื่อทั้งสองประเทศเริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดยิ่งขึ้น สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากสงครามเย็น เนื่องจากทั้งสองประเทศถูกมองว่าเป็นพันธมิตรของสหรัฐอเมริกาในการต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ ซึ่งมีเหตุผลบางประการต่อไปนี้ที่ปากีสถานสามารถผลิตผ้าและเสื้อยืดออกมาในยุคที่อเมริกากำลังก้าวหน้าในธุรกิจเสื้อยืด

• ต้นทุนแรงงานต่ำ: ปากีสถานมีแรงงานจำนวนมากและค่อนข้างไร้ทักษะ ซึ่งหมายความว่าต้นทุนแรงงานค่อนข้างต่ำ สิ่งนี้ทำให้ปากีสถานเป็นจุดหมายปลายทางที่น่าสนใจสำหรับผู้ผลิตสิ่งทอ ซึ่งสามารถผลิตเสื้อผ้าได้ในราคาที่ต่ำกว่าในประเทศอื่นๆ
• การเข้าถึงวัตถุดิบ: ปากีสถานเป็นผู้ผลิตฝ้ายรายใหญ่ ซึ่งเป็นวัตถุดิบหลักที่ใช้ในการผลิตผ้าและเสื้อยืด ซึ่งภูมิอากาศที่เหมาะสำหรับการปลูกฝ้าย สิ่งนี้ทำให้ผู้ผลิตสิ่งทอของปากีสถานได้เปรียบในการแข่งขันเหนือผู้ผลิตในประเทศที่ไม่สามารถเข้าถึงฝ้ายได้
• การสนับสนุนจากรัฐบาล: รัฐบาลปากีสถานให้การสนับสนุนทางการเงินและอื่นๆ แก่อุตสาหกรรมสิ่งทอ การสนับสนุนนี้ช่วยลดต้นทุนและทำให้สิ่งทอของปากีสถานสามารถแข่งขันในตลาดโลกได้มากขึ้น
• ข้อตกลงการค้าเสรี: ปากีสถานมีข้อตกลงการค้าเสรีกับหลายประเทศ ซึ่งช่วยให้ผู้ผลิตสิ่งทอของปากีสถานเข้าถึงตลาดเหล่านี้ได้โดยไม่มีภาษีหรืออุปสรรคอื่นๆ สิ่งนี้ช่วยเพิ่มความต้องการ

คนขายเสื้อเถื่อนหรือBootlegส่วนใหญ่มีงบน้อยแต่ต้องการทำเงินในระยะอันรวดเร็ว แต่พวกเขาก็ตระหนักดีเช่นกันว่าสินค้าคงคลังของพวกเขาอาจถูกยึดได้ เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้

เสื้อยืดผ้าพื้นราคาถูกจากปากีสถาน

ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 และ 80 ป้ายแฟนตาซีเป็นเสื้อยืดผ้าพื้นที่โดดเด่นสำหรับผู้ลักลอบนำเข้า เพราะมีราคาถูก แต่ส่วนใหญ่คุณภาพไม่ดี เสื้อยืดแฟนตาซีโดดเด่นด้วยเส้นใยผ้าฝ้ายที่หนากว่าแต่จำนวนที่น้อยกว่ามาก ซึ่งใช้เครื่องมือผลิตพื้นฐานเท่าที่จะทำได้ ผ้าส่วนใหญ่จะหดตัวจนเหลือขนาดที่สวมใส่ไม่ได้หลังจากซักเพียงครั้งเดียว และอาจเกิดปัญหาขึ้นได้ ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างป้ายวินเทจของงานปากีที่เราคุันตากันครับ

ป้าย Fantasy ช่วงปี1970s and 80s 

ป้ายแฟนตาซียังตกเป็นเป้าหมายของผู้ลอกเลียนแบบสมัยใหม่ อย่างไรก็ตามมีป้ายเสื้อยืดของปากีสถานจำนวนมากจากยุคเดียวกัน หากสวมเสื้อใส่ไปสักระยะหนึ่ง ป้ายเหล่านี้มักจะจางหายไปและหลุดลุ่ย โดยที่ตราสินค้าและข้อความหายไป

แบรนด์เหล่านี้บางยี่ห้อมีคุณภาพที่ดีเช่นกัน แต่ไม่มียี่ห้อใดเทียบได้กับการผลิตเสื้อผ้าพื้นของUSAในช่วงเวลาเดียวกัน คุณจะเห็นได้จากตัวอย่างทั้งหมดเหล่านี้ ไม่มีแถบผ้าบริเวณคอเสื้อที่ปกติแล้วป้ายจะถูกซ่อนไว้อย่างเรียบร้อย ป้ายจะถูกเย็บโดยตรงกับตะเข็บคอเสื้อเท่านั้นซึ่งสามารถเห็นได้ถึงความแตกต่างและเอกลักษณเฉพาะตัวของงานทั้งสองประเทศนี้

ป้ายยี่ห้อของUSA | ผลิตในปากีสถาน

มีคำพูดที่ว่า “หากคุณไม่สามารถเอาชนะเค้าได้ ก็ให้เข้าร่วมกับพวกเค้าซะ!” แบรนด์ต่างๆ ใน USA น่าจะสนใจว่าเสื้อยืดผ้าพื้นปากีสถานที่ราคาไม่แพงและเริ่มนำมาใช้กับสินค้าของตน

Sherry, Florida | Made in Pakistan

ป้ายเชอร์รี่ส่วนใหญ่พบว่า “Made in U.S.A.” ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาทดลองกับเสื้อยืดผ้าพื้นที่ราคาถูกกว่าในช่วงระยะเวลาสั้นๆ

Poly Tees, Hawaii | Made in Pakistan

เสื้อยืดเหล่านี้มักจะปรากฏว่าใช้เสื้อยืดผ้าพื้นงานปากีมาโดยตลอด

TWT Transtees of USA | Made in Pakistan

Sun T-Shirts, LA, California | Made in Pakistan

หากเช็คเลขRN number กันจริงๆจะพบได้ว่าป้าย Made in Pakistan ด้านบนที่นำมาเป็นตัวอย่างทั้งหมดเป็นของบริษัทในอเมริกาทั้งหมดที่สั่งเสื้อยืดปล่าวจากปากีสถานหรือมีฐานการผลิตเองที่นั่น

ดังนั้นพอสรุปได้ว่าเสื้อยืดงานปากีและงานUSA มีความต่างกันในเรื่องของคุณภาพซึ่งเป็นผลมาจากขั้นตอนการผลิต เครื่องมือและเทคโนโลยี และฝีมือแรงงานที่ยังแตกต่างกันของยุคนั้น ถึงอย่างไรก็ตามปากีสถานมีข้อได้เปรียบในเรื่องแหล่งวัตถุดิบ(ฝ้าย)ที่มีคุณภาพ และราคาถูกกว่าหากมีการพัฒนาในเรื่องของคุณภาพเสื้อให้ได้มาตรฐานเหมือนUSA ใครจะไปรู้อีก10-20ปีข้างหน้าคนอาจหันมานิยมเสื้อยืดงานปากีมากขึ้นก็เป็นได้…ผมก็คนหนึ่งหล่ะ!

God knows best.

ที่มา & Bard AI

บริษัท Walt Disney มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่ากลุ่มบริษัทด้านความบันเทิงส่วนใหญ่ และด้วยการออกแบบเสื้อยืดและป้ายชื่อที่กว้างขวางและหลากหลายในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าจะสืบค้นปีที่แน่นอนของป้ายเหล่านี้บางรายการได้ยาก แต่ก็มีปัจจัยสำคัญหลายอย่างที่ต้องพิจารณาเพื่อช่วยระบุวันที่และยุคที่แม่นยำ ในฐานะนักสะสมเสื้อยืดของดิสนีย์ การมีความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับวันเปิดทำการของสวนสนุกและเครื่องเล่น การเปลี่ยนชื่อบริษัท และประวัติองค์กรเป็นสิ่งสำคัญในการค้นหา สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าการออกแบบป้ายบางส่วนมีการทับซ้อนวันที่เช่นกัน

วอลต์ดิสนีย์เวิลด์ | Walt Disney World (1971-1976)

ป้ายชื่อแบรนด์ Walt Disney World มีมาตั้งแต่ช่วงเปิดสวนสนุกในปี 1971 จนถึงกลางปี 1970 และน่าจะมาจากก่อนเสื้อยืดของ Tropix Togs มีตัวอย่างไม่มากนักที่จะพบเห็นป้ายในยุคแรกๆนี้

Tropix Togs (1976-1982)

การขายสินค้าของ Walt Disneyย้อนกลับไปในช่วงปลายทศวรรษที่ 1920  และได้รับความนิยมอย่างล้นหลามจากมิกกี้เมาส์ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ส่วนเสื้อยืดของ Disney ก่อนปี 1976 มักจะมีไว้ในร้านแบรนด์ ShirTees หรือ Sportswear แต่ไม่ได้รับใบอนุญาตอย่างเป็นทางการ จนกระทั่งเป็นหุ้นส่วนกับ Tropix Togs ในปี 1976 พวกเขาเป็นผู้จัดจำหน่ายในไมอามี่ซึ่งรังสรรเสื้อยืดกราฟิกที่บันทึกไว้เป็นครั้งแรกในปี 1950 Tropix Togsสกรีนตัวละครดิสนีย์และเสื้อยืดของสวนสนุกมาเกือบทศวรรษ 

ราวปี 1976-1979 Tropix Togs รุ่นแรกสุดมี “Walt Disney Character” เขียนอยู่บนป้าย ส่วนเสื้อรุ่นเก่าอาจรวมถึง “MFG Walt Disney Distribution Co.” บริษัทจัดจำหน่ายและแจกจ่ายสินค้าของWalt Disney ก่อตั้งขึ้นไม่นานหลังจาก Disney World เปิดในปี 1971 ภายหลัง Tropix Togs ดูเหมือนจะมี “Walt Disney Character, © Walt Disney Productions”  อยู่บนป้าย ซึ่งโดยทั่วไป แท็กนี้อาจเป็นสิ่งที่ท้าทายที่สุดในการระบุวันที่ที่แน่นอน

วอลต์ ดิสนีย์ โปรดักชันส์ | Walt Disney Productions (1980-1984)

เป็นที่ทราบกันดีว่ามีป้ายนี้เพียงแบบเดียวที่มีมาสคอตขนยาวกำลังยิ้ม ซึ่งมักพบบนเสื้อคลาสสิกของ Mikey Mouse ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1980 และเลิกใช้ทันทีหลังจากป้าย Disney Character Fashions เปิดตัวในปี 1983

เอ็ปคอท เซ็นเตอร์ | Epcot Center (1982-1988)

แม้ว่าป้ายทั้งสองจะมีลิขสิทธิ์ในปี 1982 แต่การออกแบบเหล่านี้ปรากฏบนเสื้อ Epcot Center ตลอดทศวรรษที่ 80 Epcot เปิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 1982

ดิสนีย์แคชชวล | Disney Casuals (1982)

ป้ายหายากนี้มีการออกแบบที่คล้ายกับแฟชั่นของตัวละครดิสนีย์ แต่อยู่บนแท็กกระดาษแข็ง ไม่ใช่ป้ายผ้า

แฟชั่นตัวละครดิสนีย์ (1982-1993)

นี่คือป้ายวินเทจของดิสนีย์ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมมากที่สุด เนื่องจากการออกแบบที่ดีที่สุดของดิสนีย์บางส่วนปรากฏขึ้นในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 นอกจากนี้ยังเชื่อมโยงกับช่วงเวลา “คลาสสิก” ของ Walt Disney World ซึ่งไฮไลท์ด้วยยุคทองของ Epcot และการเปิดตัวสถานที่ท่องเที่ยวที่แฟนๆ ชื่นชอบ เช่น Captain EO, Star Tours, The Great Movie Ride และ Indiana Jones Epic Stunt Spectacular

เสื้อทั้งหมดที่มีลิขสิทธิ์ “Walt Disney Productions” บนป้ายเสื้อยืดกราฟิกมาจากก่อนวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1986 อะไรก็ตามที่เขียนว่า “Walt Disney Company” หรือ “©Disney” มาจากหลังวันที่ดังกล่าว เนื่องจากป้ายนี้มีเพียงสองประเภทเท่านั้นและครอบคลุมช่วงเวลาที่ยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ป้ายของดิสนีย์ นี่เป็นกุญแจสำคัญในการเรียงลำดับวันเวลา

ดิสนีย์ แวร์ | Disney Wear (1982-1996)

อันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะระบุวันเวลา แต่ฉันพบเสื้อยืดตั้งแต่ปี 1982 ด้วยป้ายนี้ แต่ดูเหมือนว่าจะพบได้ทั่วไปมากกับตัวอย่างช่วงปลายยุค 80 ถึงกลางยุค 90 มักจะอยู่บนเสื้อสเวตเตอร์ เสื้อยืดวัสดุหนา และ เสื้อคอวีแปลก ๆ หรือกระดุมเม็ดเดียว มีป้ายเดี่ยวและป้ายคู่

ดิสนีย์สโตร์ | The Disney Store (1987-2005)

Disney Store แห่งแรกเปิดในปี 1987 แต่ป้ายส่วนใหญ่ที่มีตัวอักษรสีดำบนพื้นหลังสีขาวมีมาตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษที่ 90 ถึงปี 1998 ป้ายคู่แบบเคียงข้างกันมีหลากหลายตั้งแต่ปี 1999-2001 และป้ายคู่ ” The Disney (ตัวเขียนสีแดง) Store” ที่ไม่มีรูปหูมิกกี้อยู่บนเสื้อยืดตั้งแต่ปี 2001-2002 ความหลากหลายของหูเริ่มตั้งแต่ปี 2003-2005 และป้ายปรากฏขึ้นในปี 2006 สำหรับเสื้อยืดของ Disney Store

ป้ายสีชมพูและสีน้ำเงินแปลก ๆ ถูกนำเสนอบนเสื้อเชิ้ตเฉพาะของ Disney Store ในปี 1991 “Beauty and the Beast”

ดิสนีย์ เอ็มจีเอ็ม สตูดิโอ | Disney MGM Studios (1989)

ได้ลิขสิทธิ์ในปี 1987 แต่ MGM Studios ไม่ได้เปิดตัวจนถึงวันที่ 1 พฤษภาคม 1989 ความหลากหลายนี้จำกัดเฉพาะเสื้อยืดสวนสนุก MGM ในยุคแรกๆ…เนื่องจาก MGM ส่วนใหญ่เริ่มจากปี 1990  ซึ่งเป็นต้นแบบของป้าย Disneyอื่นๆภายหลังจากนั้น

The Walt Disney Company (1992-กลางยุค 1990)

ตัวอย่างแรกนำเสนอบนเสื้อยืด Epcot ฉลองครบรอบ 10 ปีจากปี 1992 ซึ่งสนับสนุนโดยป้าย Jeerzes กราฟิกมิกกี้มีให้เห็นบนเสื้อยืดช่วงกลางทศวรรษที่ 90 หลายรุ่น กับคำว่า“Walt Disney Productions” โชว์หน้ามิกกี้แบบเดียวกันนั้นมาจากก่อนปี 1986

Disney Originals (ประมาณปี 1992-ประมาณปี 1998)

อันนี้ยากที่จะระบุ แต่สามารถพบได้บนเสื้อยืด Epcot Center ก่อนเปลี่ยนชื่อในปี 1994 และในสินค้าของ Aladdin (1992) ประเภทสีเทามีแนวโน้มว่าผลิตในภายหลัง

การออกแบบของดิสนีย์ | Disney Designs (1994-1997)

หลังจากการครอบงำ++ของแฟชั่นตัวละครดิสนีย์มานานหลายทศวรรษ ยุค 90 ก็ท่วมท้นไปด้วยป้ายของดิสนีย์ที่หลากหลาย Disney Designs มีสองเวอร์ชัน: เวอร์ชันหนึ่งมี “© The Walt Disney Company” ที่ด้านหน้าพร้อมพร้อมบอกขนาดบนป้ายคู่ และเวอร์ชันหนึ่งที่บอกขนาดที่ด้านหน้าแต่ป้ายเดี่ยว หลายลายเป็นที่ต้องการจากป้ายรุ่นนี้ อย่างเช่น MGM Studios Wizard of Oz one และเสื้อยืด Scar “Lion King”

มิกกี้ อิงค์ | Mickey, Inc (1996-1999)

Mickey, Inc ปรากฏตัวครั้งแรกบนเสื้อยืดของสวนสนุกในปี 1996 ตัวอย่างล่าสุดที่ฉันค้นพบคือชิ้นส่วน Epcot Test Track จากปี 1999

มิกกี้ แอนด์ โค | Mickey & Co. (1995-1999)

เสื้อยืดดิสนีย์แนวแฟชั่นนี้มักมีตัวละครเด่นๆ เช่น มิกกี้ กู๊ฟฟี่ โดนัลด์ และมินนี่ วาไรตี้แรกสุดแสดงมิกกี้โดยเอามือไพล่หลัง และอันต่อมามีการออกแบบที่ธรรมดาทั่วไป

มิกกี้ อันลิมิเต็ด | Mickey Unlimited (ประมาณ 1997-2000)

ที่นี่เรามีป้ายปลายยุค 90 อีกอันหนึ่ง มันปรากฏบนเสื้อของสวนสนุกและบางครั้งก็มีตราสินค้าของ Sherry เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แบรนด์ป้ายอย่างเช่น Sherry’s และ Velva Sheen สามารถพบได้บนเสื้อยืดลิขสิทธิ์ของดิสนีย์หลายตัวที่ออกตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1980 ถึงกลางทศวรรษ 1990 เนื่องจากพวกเขาเป็นบริษัทที่แยกจากกันและมีประวัติอันยาวนาน พวกเขาจึงไม่รวมอยู่ในคู่มือนี้

วอลต์ดิสนีย์เวิลด์ | Walt Disney World (1998-2007)

ตัวอย่างแรกสุดเริ่มวางจำหน่ายเสื้อเชิ้ตตั้งแต่ปี 1998 ตั้งแต่ปี 2001 ถึงปี 2005 ดูเหมือนว่าจะเป็นป้าย Disney ป้ายเดียว (ไม่รวมป้าย Disney Store) ที่ใช้สำหรับสินค้า

ดิสนีย์บลูแท็ก | Disney blue tag (2005-2009)

ป้ายนี้ซ้อนทับกับส่วนท้ายของการออกแบบชิ้นแรกของ Walt Disney World

การออกแบบครั้งที่สองของ Walt Disney World (2007-2009)

นี่คือการออกแบบ Disney World ที่ติดป้ายล่าสุด แต่มีอายุสั้น 

Walt Disney World Resorts tagless | ป้ายปั๊มคอ  (2010-ปัจจุบัน)

ภายในปี 2010 ประวัติศาสตร์ ป้ายที่มีเรื่องราวของดิสนีย์ส่วนใหญ่ก็เข้าสู่ยุคป้ายปั๊มคอ… 

จบครับจบแบบมึนๆ….อย่าถามผมว่ามีเสื้อยืดวินเทจมิกกี้เม้าส์กี่ตัว ตอบอย่างไม่อายเลยครับว่า…ไม่มีสักตัวเพราะไม่มีตังค์พอจะซื้อมาสวมใส่ให้สบายอุราเหมือนใครๆเค้า ไหนจะค่านู่น ค่านี่ ค่ายูกค่ายาเดือนชนเดือนแบบมนุษย์เงินเดือนธรรมดาที่พอมีเวลามาแปลบทความให้ท่านๆได้อ่านกันแบบมึนๆ เสื้อมิกกี้เม้าส์ราคาไม่เคยตกครับสภาพดีๆราคาหลักพัน วัยรุ่นบ้านเรานิยมกันอย่างต่อเนื่องไม่เสื่อมคลายความขลังค์ที่มีต่อหนูอเมริกันธรรมดาๆตัวนึงครับ

God knows best.

ที่มา

หากพูดถึงเสื้อยืดกระเป๋าหน้าวินเทจอาจพูดได้ว่าไม่ค่อยมีความแพร่หลายในหมู่คนทั่วไปสักท่าไหร่ ไม่เหมือนกับเสื้อยืดวินเทจลายวิว เสื้อวง หรือเสื้อ3d ที่มีลายสวยๆให้สะสมกัน แต่อย่างไรก็ตามเสื้อยืดกระเป๋าหน้าก็ยังมีเสน่ห์ภายในตัวของมัน ให้สหายวินเทจบางกลุ่มชื่นชอบเสื้อยืดสไตล์นี้ เท่าที่สังเกตดูจะนิยมในกลุ่มคนที่อยากใส่สบายๆไม่อยากมีลายอะไรมากมายเป็นจุดเด่นให้เป็นที่จับจ้อง พูดง่ายๆคือวัยรุ่นตอนปลายอย่างเราๆนั่นเองอิอิ แต่ถ้าวัยรุ่นรุ่นใหม่อยากลองหามาสวมใส่กันก็คงจะเท่ห์ไม่แพ้รุ่นใหญ่เช่นกันครับ เช่นหาตัวที่แขนเต๋อๆ ผ้า50 แล้วใส่เหน็บในกับกางเกงยีนส์ตัวโปรดคงจะเทห์น่าดูครับผม

สี

การพิจารณาหาเสื้อยืดกระเป๋าหน้ามาสวมใส่นั้น “สี”เป็นปัจจัยอย่างหนึ่งที่บ่งบอกถึงราคาของเสื้อยืดกระเป๋า เนื่องจาก ความต้องการในหมู่คนเล่นกลายเป็นแรงผลักดันให้ราคาพุ่งขึ้นไปโดยปริยาย สีที่เป็นความต้องการมากคือ สีน้ำตาล สีเขียวขี้ม้า และสีขาวตามลำดับ อาจพูดได้ว่าสีน้ำตาลเป็นที่ต้องการของตลาดกลุ่มนี้มากที่สุด ด้วยกับความหายากและสามารถสวมใส่ให้เข้ากับทุกลุ๊คและมีความเป็นอมตะ หรืออาจเพราะดาราฮอลลีวูดเคยสวมใส่ด้วยกระมัง สิ่งเหล่านี้เป็นแรงผลักดันให้แต่ละสีมีความต้องการที่แตกต่างกัน

กระเป๋า

รูปทรงกระเป๋าถือเป็นปัจจัยสำคัญเช่นกันที่ทำให้ราคาของมันถีบตัวสูงขึ้น เท่าที่สังเกตดูเราสามารถพบเห็นรูปทรงของเป๋าหน้าได้หลากหลายเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าตัด กระเป๋ามน(รูปไข่) กระเป๋าแหลมหน้าจั่ว กระเป๋าแบบทั่วไป หรือแท้กระทั่งกระเป๋าเฉียงก็มีให้เห็นกัน อันนี้ผมไม่แน่ใจว่าทางโรงงานเค้าตัดออกมาผิดพลาดหรือปล่าวแต่พบเจอไม่ค่อยบ่อย หายากพอๆกับเป๋าตัดและเป๋ามนเลยครับ

เนื้อผ้า

เนื้อผ้ายอดนิยมคงหนีไม่พ้นผ้า50ครับ ส่วนผ้าร้อยรุ่นเก่าก็โอเค แต่เฉพาะบางยี่ห้อเท่านั้น เนื่องจากแต่ละยี่ห้อมีสูตรของความนิ่มของเนื่้อผ้าที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างผ้า50ของป้ายฟรุตสักตัวนึง ท่านจะได้สัมผัสความบางนิ่มของมันได้เลยครับ ส่วนผ้าเรยองกระเป๋าหน้าผมไม่แน่ใจว่าท่านๆเคยเห็นกันบ้างหรือป่าวคับ ส่วนตัวผมเองไม่ค่อยได้พบเจอเลย (หากท่านใดมีหรือเคยเจอ…ฝากความคิดเห็นไว้ใต้คอมเม้นบทความได้น่ะครับ…ตำรวจไม่จับ)

สุดท้ายคือผ้าทรายเป็นที่ต้องการของวัยรุ่นตอนปลายอย่างเราๆอย่างแรงหากสภาพดีราคาไม่ต่ำกว่าหลักพันครับ

สุดท้ายนี้ การมีถุงทำให้มีข้อดีหลายอย่าง อย่าลืมว่าการออกแบบเสื้อยืดกระเป๋าหน้าขึ้นมาย่อมมีจุดประสงค์อยู่ในตัวมัน อย่างแรกเลยคือความเป็นเอกลักษ์และมีสไตล์ อย่างที่สองคือประโยชน์ใช้สอยตามสไตล์ของแต่ละคน ไม่ว่าจะเป็นที่ใส่ธนบัตรตอนไปจ่ายตลาดเพราะขี้เกียจพาเป๋าตังค์ ถ้าเป็นวัยรุ่นใต้บ้านเราคงเป็นที่ใส่ที่ยา (ใบจาก+ยาเส้น) ตอนไปนั่งร้านน้ำชา  …ผมเป็นคนนึงที่ติดใส่เสื้อยืดเป๋าหน้า วันไหนใส่เสื้อยืดธรรมดายังเผลอไปล้วงถุงอยู่บ่อยๆเหมือนกันครับ…ล้วงแล้ววืด555+

GOD knows best

🎯🎯 “เสื้อยืดกระเป๋าหน้าวินเทจในร้าน”

ขอขอบคุณบังเบตจะนะสำหรับภาพสวยๆและข้อมูลดีๆคับ

สวัสดีครับสหายวินเทจทุกท่าน 3Dถือว่าเป็นพระเอกของวงการเสื้อยืดผ้าบางบ้านเราที่ต้องมีข้อมูลไว้ประดับวงการบ้างไม่มากก็น้อย อย่างน้อยๆจะได้รู้ว่าคนอเมริกาเค้ารู้ดีแค่ไหนเกี่ยวกับเสื้อยืด3D ที่ใครๆก็อยากได้มาสวมใส่กัน บทความนี้เป็นบทความที่แปลมาเช่นเคย แต่จะพูดบางเรื่องและขอไม่พูดบางเรื่องเช่นกันเพราะผู้แปลมีความรู้ประกอบการแปลไม่เพียงพอครับท่าน

การแบ่ง 3D Emblem ออกเป็น 3 ช่วงน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการดูประวัติและวิวัฒนาการของป้ายนี้… 3D Emblem ก่อตั้งขึ้นในปี 1952 โดยนักบินที่ปฏิบัติหน้าที่ในสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งเป็นร้านสกรีนเล็ก ๆ ตั้งอยู่ในท้องถิ่นและมีขนาดเล็กมาก และในยุค 70 เจ้าของรับหุ้นส่วนและสกรีนเสื้อสามส่วน และเสื้อผ้าอื่นๆ พวกเขาได้มีการริเริ่มสกรีนรูปรถมอเตอร์ไซด์และรูปรถบรรทุกซึ่งมีความแปลกใหม่อื่นๆ จำนวน 40 ชิ้น พวกเขาได้โฆษณากราฟิกโดยจัดทำการสั่งซื้อผ่านทางไปรษณีย์และเริ่มไปได้ด้วยดี เจ้าของบอกว่า ในเวลานั้น “เสื้อยืดควรเป็นเสื้อซับใน” แต่อย่างไรก็ตามยอดขายเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันก็น่าประหลาดใจทีเดียว

ในช่วงปลายทศวรรษที่ 70’s/ต้นทศวรรษ 80’s บริษัทมีเจ้าของเพียงรายเดียวและเติบโตอย่างต่อเนื่องกระทั่งในปี 1981-82 มีการเปลี่ยนมือเป็นครั้งสุดท้าย ในช่วงเวลาเดียวกัน บริษัท Harley Davidson Co. เริ่มออกข้อกำหนดทั่วสหรัฐอเมริกาบังคับใช้อย่างเคร่งครัดกับร้านค้าที่ใช้ชื่อหรือโลโก้โดยไม่ได้รับอนุญาต เช่น ตัวแทนจำหน่ายที่ไม่ได้รับอนุญาตต่างๆ 

พวกเขาผลิตเสื้อยืดของตัวเองหรือไม่?

เสื้อยืดผ้าพื้นหลากหลายจากบริษัทต่างๆถูกนำมาใช้ในช่วงแรกๆ จนถึงช่วงต้นทศวรรษที่ 80 เมื่อตลาดเสื้อยืดเริ่มขยายตัว 3D Emblem ใช้โรงพิมพ์ในเพนซิลเวเนียที่ผลิตแบรนด์ Sneakers สำหรับสกรีนกราฟิก 5 สีรุ่นแรกสุดราว ค.ศ. 1981 และแบรนด์อื่น ๆ เช่น ผ้าพื้นจาก Screen Stars ถูกนำมาใช้ด้วยเช่นกันมาจนกระทั่งถึงปี 83-84 ฉะนั้นป้ายสีดำทองของ3Dที่คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกันนั้นทำขึ้นโดยบริษัทอื่นๆใน Pennslyvania ด้วยเช่นกัน เสื้อยืดผ้าพื้นเหล่านี้ไม่ได้ออกแบบมาสำหรับ 3D Emblemโดยเฉพาะ ฉะนั้นเสื้อเชิ้ตรุ่นแรกบางตัวอาจมีเลข RN number ที่แตกต่างกัน

ขนาด 2XL และ 3XL ผลิตในปีช่วง 1980?

นั่นคือการคิดล่วงหน้าในเวลานั้น แต่ฉันสันนิษฐานว่าเพราะไบเกอร์และคนขับรถบรรทุกน่าจะเป็นกลุ่มคนที่มีน้ำหนักมากกว่าและตัวใหญ่จึงไม่สามารถสวมใส่เสื้อยืดยุค 80 ตัวเล็ก ๆ เหล่านั้นได้ ซึ่งคุณไม่พบขนาดเหล่านี้(2XL & 3XL) มากนักเพราะไซส์ใหญ่เหล่านี้ไม่ได้ถูกผลิตออกมาในช่วงต้นทศวรรษที่ 80 แต่เกิดขึ้นในปี 84-85

3D Emblem และ Harley เกี่ยวกันอย่างไร?

เมื่อ Harley Davidson เข้าควบคุมการออกใบอนุญาต และพวกเขาร่วมมือกับบริษัทประมาณสิบแห่ง ส่วน3D Emblemนั้น เป็นหนึ่งในผู้ขายที่ “ได้รับอนุญาต” รายแรกๆ ที่ขายสินค้า Harley ต่อมาในช่วงต้นทศวรรษที่ 1990 และราว ๆ ปี 94 ป้าย 3D ได้เลิกผลิตเสื้อเพราะ Harley ยึดทุกอย่างคืนรวมถึงลิขสิทธิ์

เรื่องราวของ Trucker’s Only คืออะไร?

Truckers Only (รถบรรทุกเท่านั้น) เป็นแบรนด์แยกย่อยของ 3D Emblem พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ Harley Davidson และถือกำเนิดขึ้นในราวปี 1985 ตามชื่อที่บ่งบอกว่าพวกเขามุ่งเน้นไปที่กราฟิกกึ่งรถบรรทุกเกือบทั้งหมด และขายให้กับสถานที่พักรถบรรทุกเป็นส่วนใหญ่ในอเมริกาซึ่งรังสรรค์โดยนักศิลปคนเดียวกันที่Fort Worth

จุดเด่นของเสื้อยืด3D อยู่ตรงไหน

สิ่งที่ฉันรวบรวมมาตลอดหลายปีนั้นดูเหมือนว่าจะแตกต่างจากสิ่งที่ผู้คนนิยมกันเล็กน้อย ความสนใจพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจากนักสะสมในประเทศไทย สิ่งต่าง ๆ มีการพัฒนาไปตามกาลเวลา แต่ปัจจุบัน เสื้อสกรีนหน้าหลังกลายเป็นของสะสมมากขึ้น และ3D ได้นำเสนอแบบสกรีนด้านหลังพร้อมข้อความที่ใช้แทนกันได้ขึ้นอยู่กับตัวแทนจำหน่ายและชื่อสถานที่ ฯลฯ ปัจจุบันลายธงชาติอเมริกันไขว้เป็นที่ต้องการมากขึ้น กราฟิกด้านหลังมีให้ 3 สี ขาว เหลือง และแดง สีแดงดูเหมือนจะเป็นสีที่สกรีนออกมาน้อยกว่าอีกสองสี ส่วนกราฟิกอื่น ๆ ที่มีภาพประกอบของผู้คนก็เป็นที่นิยมมากเช่นเดียวกัน แม้ว่าลายที่มีธงไขว้อเมริกาจะมีความยากเย็นในการโพสต์ขายทางแพลตฟอร์มออนไลน์อยู่พอควร แต่3Dลายธงชาติก็ยังเป็นลายที่นักสะสมปราถณาอย่างแรง

3D Emblem เป็นที่นิยมในประเทศไทยและมาเลเซียมาโดยตลอดหรือไม่?

เสื้อยืด3Dได้รับความนิยมอย่างมากในญี่ปุ่นประมาณปี 2010 แต่ไม่ได้มีราคาสูงมากทางออนไลน์แม้ว่าพวกเขานำหน้าเทรนด์ แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไป ประเทศอื่นๆในเอเชียก็มีราคาที่เพิ่มขึ้นส่วนความสนใจของชาวญี่ปุ่นก็ลดลง ส่วนไทยและมาเลเซียนั้นรวบรวมและขายเสื้อ3Dมาเป็นเวลานานมากแล้วครัช(ใครบอกได้ช่วยบอกทีว่าปีไหน)

3D Emblem เป็นมาตรฐานระดับทองคำสำหรับเสื้อยืด Harley วินเทจหรือไม่?

กราฟิกรุ่นเก่าของ Harley เป็นที่ต้องการอย่างมาก แต่คุณภาพไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับ 3D Emblem ซึ่งสามารถคิดค้นและผลิตออกมาจำนวนมากได้ เมื่อเปรียบเทียบกับการขายส่งอื่นๆ ที่ได้รับลิขสิทธิ์แล้ว กราฟิกของพวกเขาชัดเจนกว่ามากและมีคุณภาพสูงกว่าเช่นเดียวกัน พวกเขายังจ้างศิลปินมากความสามารถมากมาย ศิลปินกลุ่มใหญ่นี้ซึ่งส่วนใหญ่อยู่กับบริษัทมาเป็นเวลาหลายปีนั้นไม่ธรรมดา และทำให้ 3D Emblem สามารถสร้างศิลปะแห่งกราฟิกที่มีคุณภาพสูงได้

GOD knows best

ขอขอบคุณ https://www.vtgclub.com/

ที่มา

ป้ายTee Jays ก่อตั้งขึ้นในปี 1976 โดย Terry Wylie และ Jim Morris (T+J) โดยเริ่มต้นจากการเป็นบริษัทการพิมพ์สกรีนที่มีพนักงาน 8 คน แต่ได้ขยายกิจการอย่างรวดเร็วด้วยพนักงานกว่า 4,000 คนและมีโรงงานผลิต 19 แห่ง

1976-1985

เราเริ่มเห็นรูปแบบต่างๆ ของแบรนด์ Tee Jay รวมทั้ง Hef-T และ Selec-T

1986-1990

ปลายปี 1985 เป็นช่วงที่มีการเปิดตัวโลโก้ใหม่

1991-2002

ในช่วงต้นทศวรรษ 90 Tee Jays ได้มีการจับมือกันกับแบรนด์ดังๆอย่าง Planet Hollywood, Warner Bros, Harley Davidson, Giant, Trench, Gold’s Gym และ Disney ซึ่งมีเลข RN#53750 กำกับอยู่ที่เสื้อยืดจำนวนมากในยุคนี้ สิ่งที่ควรคำนึงถึงในช่วงเวลานี้ คุณจะพบเสื้อยืดจำนวนมากจากปี 1993-1995 ที่ตอกปี 1991

น่าเสียดาย สาเหตุหลักมาจาก NAFTA ทำให้Tee Jays ต้องประกาศล้มละลายในปี 1995 และ Terry Wylie ถูกบังคับให้ขายทรัพย์สินส่วนใหญ่ของพวกเขา Tee Jays ได้ลดขนาดธุรกิจลงมากและยังดำเนินต่อไปในสหรัฐอเมริกาจนถึงปี 2002 ปัจจุบันTee Jays มีเจ้าของเป็นชาวเดนมาร์ก 100% และยังคงดำเนินธุรกิจภายใต้ชื่อ Tee Jays ต่อไป

GOD knows best

ที่มา

🎯🎯 เสื้อTeejayในร้าน🎯🎯

การเลือกซื้อเสื้อยืดวินเทจมาใส่สักตัวนั้นต้องมีวิธีการตรวจสอบดูจากหลายๆปัจจัยมาประกอบกัน ไม่ใช่ว่าเห็นลายเดียวกันกับที่คนส่วนใหญ่เค้าเล่นกันแล้วจะมีราคาเหมือนกันกับของเค้า…ปล่าวเลย ! แต่เรายังต้องพิจารณาจากหลายๆส่วนประกอบของเสื้อตัวนั้นด้วยเช่นกันครับ

1.สภาพ

เช่นเดียวกับของสะสมส่วนใหญ่ที่..สภาพ เป็นปัจจัยที่สำคัญ เสื้อยืดเป็นเรื่องที่แตกต่างกันมันเป็นเหมือนการสะสมเหรียญเล็กน้อยเนื่องจากผู้ซื้อมักไม่สนใจคราบบนเสื้อหากมันดูไม่น่าเกลียดจนเกินไป คนส่วนใหญ่จับจ้องไปที่สินค้าค้างสต็อก เนื่องจากได้สินค้าที่ใหม่ในสไตน์เก่าๆ แต่บางคนถือว่าตำหนิคือตำนาน ตรงนี้แล้วแต่คนคิดและยึดกันครับ อย่างไรก็ตามเสื้อที่ใส่จนบางเห็นถึงข้างในส่วนใหญ่พบได้จากผ้า50/50 ที่เกิดจากการแยกออกของสองเนื้อผ้าหรือเรียกกันว่าผลัดเนื้อ ยิ่งมีราคาในสายตาวัยรุ่นวินเทจครับ เพราะสวยแบบคลาสสิคและใส่สบายมากๆ ส่วนรูหรือคราบสกปรกเปื้อนที่ซักออกยากอาจลดมูลค่าของเสื้อได้ในสายตาคนทั่วไปแต่ไม่ใช่ทุกคนครับ แต่อย่างไรก็ตามเสื้อยืดตัวไหนที่ไม่มีตำหนิแถมยังมีป้ายระบุรายละเอียดชัดเจนถือว่าสมบูรณ์ในแง่ของสภาพครับ

2.ขนาด

ขนาดของเสื้อยืดเป็นปัจจัยอย่างหนึ่งอาจส่งผลต่อมูลค่าอย่างมาก หากซื้อไปแล้วใส่ไม่ได้หรือใส่แล้วรู้สึกไม่สะดวกถึงแม้จะชอบขนาดไหนก็อาจจะมีเปอร์เซ็นที่จะตัดสินใจไม่ซื้อสูง เว้นแต่จะซื้อไปตกแต่งฝาผนัง เนื่องจากเสื้อผ้าที่ผลิตเมื่อหลายสิบปีก่อนนั้นมีขนาดเล็กกว่าปัจจุบันสาเหตุเนื่องจากมนุษย์นั้นมีขนาดใหญ่ขึ้น (ให้ตายสิ McDonald’s!) ขนาดอกเสื้อที่มีแนวโน้มว่าจะเป็นความต้องการของคนส่วนใหญ่จะอยู่ระหว่าง 19 นิ้ว – 21 นิ้ว เนื่องจากไม่คับหรือหลวมจนเกินไปสำหรับคนไทย 19นิ้วอาจจะพูดได้ว่าอกหล่อสำหรับคนที่ชอบใส่แบบรัดรูปนิดๆ

ส่วน 21นิ้ว ขึ้นไปเป็นขนาดแบบสบายๆของคนหุ่นมาตรฐาน ฉะนั้นขนาดจึงเป็นหนึ่งปัจจัยที่มีความสำคัญมากเช่นกัน แต่ก็มีข้อดีสำหรับคนที่หุ่นเล็กหรือใหญ่กว่ามาตรฐานนะครับเพราะจะได้ไม่ต้องมีคู่แข่งมากนักเวลาจะประมูลเสื้อยืดโดนๆสักตัวมาครอบครอง

4.เนื้อผ้า

ประเภทของเนื้อผ้าที่พบโดยส่วนใหญ่แล้วมีอยู่3 ประเภทหลักๆคือ ผ้า100เก่า ผ้า50/50 และผ้า3เนื้อเรยอน แต่ที่ไม่เอ่ยถึงก็มีอีกเยอะเช่นกันครับ หากพูดถึงผ้าเรยอน 3 เนื้อคงไม่มีใครปฏิเสธว่าไม่น่าสวมใส่เพราะด้วยความนิ่มและบางของผ้าทำให้เป็นที่ต้องการของวัยรุ่นเสื้อยืดวินเทจ แค่เสื้อยืดสภาพดีผ้าสามเนื้อเรยอนเปล่าๆที่ไม่มีสกรีนลายก็ปาเข้าไปหลักพันแล้วครับ อย่างที่2คือผ้า50/50 ก็เป็นที่นิยมเช่นกันเนื่องด้วยสวมใส่สบายบางเบา ไม่ยับง่ายแถมใส่ไปนานๆเนื้อผ้ายิ่งสวย เห็นเนื้อในแม้กระทั่งเนื้อในคนสวมใส่ อิอิ ส่วนผ้า100เก่าคือผ้าฝ้าย100แบบเก่าที่มีลักษณะบางนิ่มน่าสวมใส่เช่นกัน ซึ่งต่างจากผ้าฝ้าย100รุ่นใหม่หลังยุคต้นปี2000 ที่เนื้อผ้าจะหยาบกระด้างกว่า ฉะนั้นเนื้อผ้าเป็นหนึ่งตัวแปรที่จะมาตัดสินว่าราคาของเสื้อตัวนึงควรจะอยู่ที่ราคาเท่าไหร่

5.ป้าย

การมีป้ายวินเทจสามารถเพิ่มมูลค่าให้กับเสื้อยืดได้ประการหนึ่ง เสื้อยืดไม่ได้ขาดชิ้นส่วนดั้งเดิมใดๆ ไป แต่มันสามารถช่วยรับรองความถูกต้องของเสื้อยืดได้  ป้ายบางป้ายมีแนวโน้มที่จะดึงดูดใจผู้เล่นเสื้อมากกว่าป้ายอื่นๆ ตัวอย่างเช่น ป้าย3d  ดูเหมือนว่าจะมีค่าไปโดยอัตโนมัติในหมู่นักสะสมบางคน ส่วนป้ายBrockum, Giant และ Winterland บอกถึงเสื้อยืดที่เกี่ยวกับวงการเพลงที่เป็นที่ต้องการของสาวกเสื้อยืดวินเทจครับ 

6.ยุค

ปัจจัยนี้อาจเป็นเรื่องยาก เนื่องจากบางคนอาจสรุปได้ว่าช่วงต้นทศวรรษ 1970 มีมูลค่ามากกว่าช่วงทศวรรษ 1980 อาจจะมีหลายตัวแปรที่ต้องพิจารณา ตัวอย่างเช่น เสื้อยืดจากยุค 70’s นั้นเล็กกว่าเสื้อยืดจากยุค 80’s ด้วยซ้ำ เสื้อยืดจากทศวรรษที่ 1960 และทศวรรษก่อนหน้านั้นมีมูลค่าเพิ่มมากขึ้นโดยอาศัยอายุและความหายาก แม้แต่เสื้อซับในจากช่วงเปลี่ยนศตวรรษก็สามารถเรียกโชคลาภได้ เสื้อยืดยุคต้นๆดึงดูดผู้ซื้อประเภทต่างๆ เช่น นักสะสมเสื้อผ้าวินเทจ บางคนยินดีจ่ายเงินจำนวนมากโดยพิจารณาจากความสำคัญทางประวัติศาสตร์และแฟชั่น บางทีพวกเขาอาจจะไม่เคยสวมใส่เสื้อตัวนั้นเลยหลังจากได้ไปครอบครอง

7.ประเภทการพิมพ์ สถานที่ สี และการออกแบบ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าลายเสื้อยืดคือจุดขายของเสื้อ สิ่งแรกที่คนส่วนใหญ่มักสนใจคือลายนั่นเอง จากนั้นดูที่ผ้าหรือป้ายตามลำดับ ส่วนจะเป็นลายอะไรนั้นสามารถบ่งบอกถึงราคาเสื้อตัวนั้นได้เลยทีเดียว ยิ่งมีลายหน้าหลัง สกรีนสวยงามไม่ว่าจะเป็นลายวงดนตรีในกระแส หรือลายวิวแบบจมๆ(มองลายจากด้านในเสื้อยังเห็นลาย) ยิ่งมีราคาในสายตาของนักสะสมหรือสาวกวินเทจทุกท่าน

8.การตัดเย็บ

“ตะเข็บเดียว” ถูกพูดถึงอย่างมากหากพูดถึงเสื้อยืดวินเทจเพราะสามารถบ่งบอกถึงอายุของเสื้อตัวนั้นได้ในระดับหนึ่ง เพราะเสื้อยุคเก่า 70, 80 และต้นยุค 90 ส่วนใหญ่จะผลิตออกมาใช้การเย็บแบบตะเข็บเดี่ยวซึ่งเป็นเสน่ห์ของคำว่าเสื้อยืดวินเทจ 

9.อุปสงค์ อุปทาน และโฆษณาเกินจริง

วงดนตรีบางวงอย่าง Iron Maiden มีผู้ติดตามที่ภักดีอย่างมากมายซึ่งไม่เสื่อมสลายไปตามวัยและมีเสน่ห์ที่ส่งต่อไปยังคนรุ่นใหม่ เป็นผลในแง่ทั้งความต้องการที่จะครอบครองและมูลค่ามีความสม่ำเสมอและได้รับการสนับสนุนเป็นพิเศษเมื่อ Maiden ประกาศว่าพวกเขากำลังทัวร์คอนเสริต

10.ลายที่มีจำกัด

เมื่อพูดถึง Iron Maiden พวกเขามีแนวทางที่ยอดเยี่ยมในการออกแบบเสื้อยืดอยู่เสมอ Maiden สกรีนเสื้อยืดทัวร์กลุ่มเล็ก ๆ ที่ได้รับการปรับแต่งสำหรับแต่ละประเทศ รัฐ หรือแม้แต่เมืองที่พวกเขาเล่น เป็นผลให้มีของน้อยและจำกัดของการออกแบบแต่ละรายการและนักสะสมบางคนต้องการเป็นเจ้าของแต่ละรูปแบบ

11.ที่มา ชื่อเสียง และลายเซ็น

หากผู้มีชื่อเสียงเคยสวมเสื้อยืดวินเทจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุคคลคนนั้นได้ตายไปแล้ว ค่าของมันนั้นสามารถทะลุเพดานได้ เชื่อหรือไม่ เสื้อยืดวินเทจพร้อมลายเซ็นมีค่าน้อยกว่าเสื้อที่ไม่ได้ลงนามอย่างมาก ใช่ มีข้อยกเว้นมากมายสำหรับกฎนี้ – ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นผู้ลงนามและความหายากของลายเซ็น เสื้อยืดพร้อมลายเซ็นสามารถสวมใส่ได้ แต่ผู้ซื้อทราบดีว่าจะไม่สามารถซักได้ และเมื่อเซ็นลายเซ็นลงบนเสื้อแล้วอาจเป็นไปได้ว่าผู้ซื้อไม่กล้าซักเพราะกลัวลายเซ็นจะจางหายไป ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะใส่เสื้อแล้วไม่เคยซักเลย55+ 

12.การออกใหม่ การทำซ้ำ(repro) และการปลอมแปลง

บางครั้งนักดนตรีมีการออกแบบที่คลาสสิกและออกวางจำหน่ายอีกครั้งผ่านทางเว็บไซต์ของพวกเขา หรือกระตุกบางอย่างที่ทำให้ eBay ท่วมท้นด้วยเสื้อยืดเถื่อนที่ออกแบบมาเพื่อหลอกล่อให้ผู้คนคิดว่ามันคือวินเทจ ฉะนั้นการทำซ้ำหรือของปลอมนั้นย่อมมีค่าไม่เท่าของแท้ที่ตรงยุคอย่างแน่นอน

สุดท้ายนี้ข้อมูลวิธีการประเมิณค่าเสื้อยืดวินเทจทั้งหมดนี้เป็นทัศนะของฝรั่งซึ่งกอปบกับความรู้ของผมอันน้อยนิด ก็พอจะช่วยให้ท่านทั้งหลายได้มีหลักเกณฑ์ในการตัดสินใจซื้อเสื้อยืดวินเทจสักตัวได้อย่างมั่นใจ แล้วไม่ใช่มารู้ทีหลังว่าโดนหลอกนะครับ!! ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ผู้เขียนหวังคืออยากให้เด็กรุ่นใหม่ๆที่สนใจได้มีแหล่งข้อมูลเพื่อการศึกษาหาความรู้ซึ่งอาจเป็นการสร้างฐานลูกค้าวินเทจประเทศไทยเราให้ใหญ่ขึ้นรุ่นต่อรุ่นอีกด้วย แถมยังเป็นสีสันแห่งการเรียนรู้ในสิ่งที่ชอบด้วยครับ

อย่างไรก็ตามเสื้อทุกตัวมีค่าในตัวของมันอยู่ที่ว่าใครจะให้ค่ามันมากแค่ไหน บางทีเสื้อตัวนึงอาจไม่ตรงกับหลักเกณฑ์ที่พูดข้างต้นสักข้อเลย แต่ท่านชอบเสื้อตัวนั้นท่านก็สามารถซื้อมันมาครอบครองได้โดยที่ไม่ต้องไปสนใจใคร เพราะการมีเสื้อวินเทจไม่ใช่มีไว้เพื่ออวดคนอื่น แต่เป็นความชอบ ความสบายใจสบายกายตอนที่เราได้สวมใส่และดูแลมันในทุกขั้นตอนของการใช้ชีวิตแบบคลาสสิคที่เรียบง่ายและมีเสน่ห์แบบรุ่นปู่ รุ่นพ่อคร้าบบบ

GOD knows best

ที่มา

ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก อัชหารี ยูโส๊ะกาเส็ม

ต้นกำเนิดของAnvilสามารถสืบย้อนไปถึงแบรนด์ชุดซับในชายที่มีอายุ กว่า130 ปีที่รู้จักกันในนาม BVD ในปี 1976 เครื่องหมายการค้า BVD ถูกขายให้กับ Fruit of the Loom ดังนั้นบริษัทจึงเริ่มดำเนินการในชื่อว่า Anvil Knitwear นอกจากนี้ป้าย Ched ยังมีต้นกำเนิดมาจาก Anvil ก่อนปี 1976 เช่นกัน Anvil ถือว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตัวเร่งปฏิกิริยาในวิวัฒนาการของเสื้อยืดในยุคนั้น

1976-1985

1979-1983

1984-1988

1985-1989

1986-1990

1988-1990

1989-1993

1991-1997

1992-1999

1993-1994

1996

1995-2003

ในปี 1995 Vestar Capital เข้าซื้อ Anvil เช่นเดียวกับบริษัทสิ่งทออื่นๆ อีกหลายแห่ง Anvil เริ่มผลิตนอกสหรัฐอเมริกาหลังจาก NAFTA

1994-1996

1999

1999-2003

1999-2003

2004 –ปัจจุบัน

ในปี 2004 CAFTA ได้ลดอัตราภาษีศุลกากรของสหรัฐฯ ให้กับคอสตาริกา เอลซัลวาดอร์ กัวเตมาลา ฮอนดูรัส นิการากัว และสาธารณรัฐโดมินิกัน สนับสนุนให้บริษัทสหรัฐผลิตสินค้าที่นั่น ในปี 2006 Anvil ยื่นฟ้องล้มละลาย ในปี 2012 Anvil ถูกซื้อกิจการโดย Gildan

2004-2006

2006-2013

2014

2015 – ปัจจุบัน

🎯🎯 เสื้อanvilในร้าน🎯🎯

แหล่งที่มา

https://www.defunkd.com/blog/2010/07/29/anvil/

God knows best.